وه‌ک کوزه‌ی تینگ ... مهدی اخوان ثالث
جمعه, ۲۸ خرداد ۱۳۹۵، ۱۲:۵۱ ق.ظ
له خاڵی تیکمه،
رەوانە جۆەلەی ئایسه.
وه‌ک کوزه‌ی تینگ وا خەو ئاو بونید، له ناو ئاوەگەیش کوچک بونید،
ره‌فیقه‌گان و دوژمنە‌گانیش ئەناسم من.
خوەشمە زندگی ئەتێ؛ دوژمن مردن.
وه‌ی، وه‌لی – وه‌کی بیژم ئه‌یه؟- من رەفیقیگم هەس
که له لێ گه‌ره‌کمه په‌نا بووه‌مه دوژمن.
رەوان جۆەلەی ئایسه.
چون سبوی تشنه...
از تهی سرشار، /جویبار لحظه ها جاریست./ چون سبوی تشنه کاندر خواب بیند آب، واندر آب بیند سنگ،/دوستان و دشمنان را می شناسم من./زندگی را دوست می دارم؛ مرگ را دشمن./ وای، امّا- با که باید گفت این؟- من دوستی دارم/ که به دشمن خواهم از او التجا بردن./ جویبار لحظه ها جاری.
ئه‌خه‌وان سالیس
هه‌لگه‌رانن:حه‌سه‌ن موحه‌مه‌دی
اکبر