شعری از استاد شهریار
دوشنبه, ۱۹ مهر ۱۳۹۵، ۱۰:۰۲ ب.ظ
می گویند منبر را از چوب درخت گردو می سازند که بسیار محکم و با کیفیت است. درخت گردو علاوه بر چوب مرغوب سایه و بار خوبی هم دارد.اما درخت چنار میوه ندارد، سایه درست حسابی هم ندارد، از آن چوبه دار میسازند.
دعوای این دو درخت در شعر استاد شهریار شنیدنی ست!
گفت با طعنه منبری به چنار:
سرفرازی چه میکنی؟ بی بار!
نه مگر ننگ هر درختی تو؟
کز شما ساختند چوبه دار!
پس بر آشفت آن درخت دلیر،
رو به منبر چنین نمود اخطار؛
گفت: گر منبر تو فایده داشت،
کار مردم نمی کشید به دار..!!!
ترجمه به کردی:
ممبەریک تانەی دا له چنار
وه چەدەو خوەت هەڵئەکیشی; بێبار؟
یانی نازانی تو عاری هەرچی داری؟!
لە قەد ئیوەو مەردم ئەکێشنە دار
پەشووکیا ئەو دارە سەربەرزە
وتی وە ممبەری" کوره خوەشبار"!
ئەگەر فایدەیک بۊا ممبەری تو
قەد کاری مەردم نەیەکێشا وە دار.
وەرگێڕ: کەیوومەرس گەڕووسی
ح.محمدی