ئه گر که م که م/ دی خوه شته من نه ید/ منیش تو له دلم ئه وه م/ که م که م/ ئه گر یه ی ده فه له بیرمه و بووه ی/ دی له شونم مه گه رره/ بو ئه وه/ به له تو/ له بیره و بردمه سه ت...
وه ر گیر:حه سه ن.م
در فهلویات باباطاهر همدانی در بسیاری از موارد از واژه های مختص لکی-چهاردولی استفاده کرده است و چون در ایران لکی را به اشتباه جزئی از لری می دانند می گویند که اشعار وی به گویش لری سروده شده است در زیر برای مثال به چند بیت اشاره می کنیم.
بوره ای روی تو باغ بهارم
خیالت مونس شب های تارم
سر کوی ت بتا چند آیم و چِم
ز وصلت بینوا چند و آیم و چِم
بوره کز دیده جیحونی بسازیم
بوره لیلی و مجنون بسازیم
زعشقت آتشی در بوته دیرم
در آن آتش دل و جان سوته دیرم
کلمه "دیرم" فعل است و به معنی "دارم" می باشد کلمه چم اگر فعل باشد از چوئین = رفتن به معنای چـِم = رَوم است اگر اسم باشد چَم به معنای رودخانه است
این گویش شباهتی به گویش وفس در شهرستان کمیجان.