واژگان مشترک کوردی و اوستایی
گروهی از زبانشناسان زبان اوستایی را گونه ای از زبانهای غرب فلات ایران می دانند. «دیاکونوف می گوید زبان اوستایی مهمترین زبان ماد باستان بوده است، زبانی بسیار قوی و البته وابسته به زبانهای هندواروپایی که نمی توان آن را زبان پارسی نامید.» (خوشحالی،18:1379) گذشته از واژگان مشترک بسیار میان کردی و اوستایی، آنچه دانشمندان را برآن می دارد تا اوستایی را زبانی مادی قلمداد کنند بحث زادگاه زرتشت آموزگار است. گروهی زادگاه او را در باختر و در کرانه ی دریاچه ی چیچست (ارومیه کنونی) می دانند (دوستخواه،12:1379) اگرچه سند روشن و قطعی برای اثبات این مدعا وجود ندارد و در مورد زادگاه زرتشت نمی توان به یقین بود اما می توان این احتمال را اساس قرار داد و درباره قرابتهای زبانی بسیار میان زبان اوستا و زبانهای غرب فلات ایران از جمله کردی سخن گفت.
قرابت زبانی را زمانی می توان مورد توجه قرار داد که نمونه های فراوانی از اسامی مشابه در دو زبان یافت شود تا مسأله اتفاقی بودن تشابه دو یا چند واژه به طور کامل متفی شود.(خوشحالی،7:1379)
در اینجا به ذکر پاره ای از این شباهتها می پردازیم (پاره ای از واژگان ذکر شده از کتاب زبانشناسسی کرد و تاریخ کردستان، پاره ای از کتاب دستور زبان اوستایی و پاره ای نیز از بیانات شفاهی دکتر کزازی نقل شده اند.)
اوستایی فارسی کردی
Gouru بزرگ،سنگین
گه و ره
Margs چمن، سبز میرگ
Masya ماهی ماسی
Mazant بزرگ مه زن
Dainu مادر دایه، دا
Draogha دروغ درو
Tura پهلوان توره
Pasu دام-گوسفند په ز
Prtu پل پرد
Tamah تاریکی ته م
Paisa کثیف پیس
Jani زن،نواز ژه ن
Xvasura پدر زن خه زوره
Daiman رخسار، صورت دیمن- دیمه
Asrav اشک ئه سرین
Aziah شجاع و چابک ئازا
Asti استخوان ئه ست،ئه ستو
Atha آنگاه ئه وسا
Tromaiti متضاد ارمیتی تارمایی