غزلی از شفیعی کدکنی
چهارشنبه, ۹ تیر ۱۳۹۵، ۰۲:۵۷ ق.ظ
ئەمرمان موفتە لە لیمان دەرئەچێ
وەک مناڵی جاهڵیمان دەرئەچێ
ئەی درەوشان نازدارەی سوب زۊە
هەم لە شەو دا زۊ بو هەرمان دەرئەچێ
ئەی بلوورینەی بەهارەی سوب زۊە
رۊ بەرەو شەو وەک خەزانان دەرئەچێ
وەک زوڵاڵی کانیەگانی کێفەگان
تێ لە بەر چاوت دزیکان دەرئەچێ
ئیمە هاینە ناو کەژاوەی سوب و شەو
کارەوانی زندەگیمان دەرئەچێ
شایەر: شەفیعی کەدکەنی
هەڵگەڕانن: فەردین شەریف نیا
این شعر را شفیعی کدکنی بر وزن(فاعلاتن فاعلاتن فاعلن)سروده است که این حقیر نیز بر همان وزن به کردی تبدیل کردم.
ئەی: این
دزیکان: دزدکی
هەرمان: جاودانی. هەر: همیشە. مان: ماندن.
عالی است...
مثل ماموستا حقیقی.