من ده یشت گه‌نم و جوی شیعر بوم

من ده یشت گه‌نم و جوی شیعر بوم
دایکمیش بارانی په‌له‌دان
من کوچکی ناو لانکه‌ی شاخی بوم
دایکمیش نیشتمان
من کرمی هاوریشمی قوزاخه‌ی به‌هره بوم
دایکمیش داری زوخ و ژان
من جه‌سه‌ی مه‌لی چه رمو
دایکمیش ئاسمانی وه‌ک قه‌تران
من خه‌و و دایکم سه‌رم
من که‌رویشک و ئه‌و چیمنی
من جولانه و ئه‌و لقی دار
من هه‌ناسه و دایکم سینه
ئه‌و قه‌فه‌ز و من که‌وه‌ک
من نقل و ئه‌و شه‌وه‌کی

***
من دشت گندم شعر بودم
مادرم باران رحمت
من سنگ درون گهواره‌ی کوهستان‌اش
مادرم سرزمین
من پیله ابریشم چرخ بهره بودم
مادرم درخت درد و رنج
من تن پرنده‌ای سپید
مادرم آسمان
من خواب و مادرم سرم
من خرگوش و او چمنزار
من تاب و او شاخه درخت
من نفس و مادرم سینه
من کبک و او قفس
من روایت و وی شب تارش...

(بازنویسی حه سه ن. م)

وه ک شیعر بی بولام

وه‌‌ک شێعر بی بۆ لام
مثل شعر بسویم بیا
له‌‌ هه‌‌ر کاتێکا وا ئه تانی
هروقت که تونستی
‌‌ هه‌‌ر  ئه و جیه وا خۆد ئه‌‌زانی!
میعاد گاه را که خودت میدانی
شێعر ناپرسێ من چۆنم
ای شعر حالم را نمی پرسی؟
شێعر ناپرسێ من هامه کو!
ای شعر نمی پرسی کجام؟
هه ر وه خت وا مه‌‌یلم  بو ئه یژم بی بولام
هر وقت که دوست داشتم میگم بیا
که‌‌ پێی خۆش بو
که دوست داشت
وت : ئاوه هاتیم!
گفت: دارم میام
شێعرکه‌‌ ئه تێ؛ وه‌‌ک باران تێ
شعر که میاد مثل بارون میاد
له‌‌ چوار وه‌‌رزی ژیانما،
در چهار فصل عمرم
ئه وارێ:
می بارد
دڵۆپ دڵۆپ
قطره قطره
خوڕڕه‌‌م خوڕڕه‌‌م
به شدت
یان ڕه‌‌هێڵه‌‌
یا مثل رگبار
تۆش وه‌‌ک شێعر بی بۆ لام
توهم مثل شعر بسویم بیا
وه‌‌ک شێعر
شبیه شعر
جێم مه ێڵه
‌‌ تنهام مگذار

وه ر گیر:حه سه ن.م

گورانی/ نه جمه غولامی

نەمردم من ئەگەر ئەمجارە بێ تۆ
نەچم، شەرط بێ، هەتا ئەم خوارە بێ تۆ

دەروونم خاڵییە، وەک نەی دەناڵێ
هەوارێکی چ پڕ هاوارە بێ تۆ!

بیناییم کوێرە، هەڵنایێ بە ڕووی کەس
موژەم یەک یەک دەڵێی بزمارە بێ تۆ

هەموو ئەعضایی ناڵینم دەناڵێ
سەراپام میثلی مۆسیقارە بێ تۆ

قەسەم بەو شەربەتی دیداری پاکەت
شەرابم عینی ژەهری مارە بێ تۆ

لە کن تۆ خار و خەس گوڵزارە بێ من
لە کن من خەرمانی گوڵ خارە بێ تۆ

لە کن من با وجوودی ناس و ئەجناس
کەسی تێدا نییە ئەم شارە بێ تۆ

هەتا تۆم ئاشنا بووی، ئاشنام بوون
ئەمێستا موو بە مووم ئەغیارە بێ تۆ

هەموو ڕۆژێ لەتاو هیجرانی ئەمساڵ
تەمەننای مردنی پێرارە بێ تۆ

لە حەسرەت سەروی قەددت چاوی 'نالی'
دوو جٶگە، بەڵکو دوو ڕووبارە بێ تۆ.

شیعر:ماموستا نالی

من چ سه وزم ئیمرو/سوهراب سپهری

من چه سبزم امروز
( من چ سه وزم ئیمرو)
و چه اندازه تنم هشیار است
( و چه نده له شم وشیاره)
نکند اندوهی سر رسد از پس کوه
(نه کا په ژاره یه ک له پشت کیو بگاتی)
در دل من چیزی است مثل یک بیشه نور
( له دلی من دا، شنیک هه یه، وه ک میشه یی کی نوور)
مثل خواب دم صبح
(وه ک خه وی به ر به یان)
آنقدر بی تابم که دلم می خواهد
( منیش هینده بی ئو قره م،که حه زم لییه)
بدوم تا بن دشت بروم تا سر کوه
( هه لیم هه تا بنه بانی ده شت، بروم هه تا سه ر کیو)
دورها آوایی است که مرا می خواند
( له دوور ده ستان ده نگیک هه یه، که بانگم ده کا)...

ترجمه:علی نانوازاده

هاینریش بل

ﻭﻗﺘﯽ ﻣﯽﺑﯿﻨﯽ ﮐﺴﯽ ﻟﻬﺠﻪ ﺩﺍﺭﺩ ، ﻣﻌﻨﺎﯾﺶ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺗﻮ ﯾﮏ ﺯﺑﺎﻥ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯽﺩﺍﻧﺪ .

" ﻫﺎﯾﻨﺮﯾﺶ ﺑﻞ "

خوم کرماشانی

خوم کرماشانی فارسی نیزانم وه زوان کوردی قه ضات وگیانم

گول ونوشه ی با خانمی شو چرای دیوا خانمی

کرما شانی گم وه تور گیر یامه وه زلف لیلی زنجیر کریامه

گول ونوشه ی با خانمی شو چرای دیوا خانمی

ایمشو چن شوه نیتیده خاوم له کی توریاده گلاره ی چاوم

گول ونوشه ی با خانمی شو چرای دیوا خانمی

گر بیده پیم ماچ له ناو دم روژی صد کرت قضات خم له خوم

گول ونوشه ی با خانمی شو چرای دیوا خانمی