ئەم ڕۆژی ساڵی تازەیە نەورۆزە ھاتەوە
جەژنێکی کۆنی کوردە بە خۆشی و بە ھاتەوە
جەژنێکی کۆنی کوردە بە خۆشی و بە ھاتەوە
طبقه بندی موضوعی
-
شعر(شێعر)
(۳۹) -
قصه(نه‌قڵ - چیرۆک)
(۹) -
رقص و موسیقی(هه‌ڵپه‌ڕکه)
(۴) -
مقاله
(۳۹)-
گفت و گو
(۸)
-
-
مثل ها و اصطلاحات(مه‌سیله)
(۴) -
مشاهیر(ناوبانگه‌گان)
(۱۴) -
مکان های دیدنی
(۶) -
کتاب
(۱۰) -
شعر ترجمه(شێعری وه‌رگیر)
(۴۳) -
ترانه و آواز(گۆرانی)
(۶) -
متل(مه‌ته‌ل)
(۱) -
تاریخ کردهای منطقه قروه
(۸)
بایگانی
- اسفند ۱۳۹۷ (۱)
- بهمن ۱۳۹۷ (۱)
- دی ۱۳۹۷ (۱)
- آذر ۱۳۹۷ (۱)
- آبان ۱۳۹۷ (۳)
- مهر ۱۳۹۷ (۱)
- شهریور ۱۳۹۷ (۱)
- مرداد ۱۳۹۷ (۱)
- تیر ۱۳۹۷ (۱)
- خرداد ۱۳۹۷ (۱)
- ارديبهشت ۱۳۹۷ (۲)
- فروردين ۱۳۹۷ (۲)
- اسفند ۱۳۹۶ (۶)
- بهمن ۱۳۹۶ (۱)
- دی ۱۳۹۶ (۳)
- آذر ۱۳۹۶ (۳)
- آبان ۱۳۹۶ (۲)
- مهر ۱۳۹۶ (۴)
- شهریور ۱۳۹۶ (۳)
- مرداد ۱۳۹۶ (۳)
- تیر ۱۳۹۶ (۲)
- خرداد ۱۳۹۶ (۵)
- ارديبهشت ۱۳۹۶ (۵)
- فروردين ۱۳۹۶ (۵)
- اسفند ۱۳۹۵ (۹)
- بهمن ۱۳۹۵ (۶)
- دی ۱۳۹۵ (۳)
- آذر ۱۳۹۵ (۵)
- آبان ۱۳۹۵ (۴)
- مهر ۱۳۹۵ (۱۰)
- شهریور ۱۳۹۵ (۱۱)
- مرداد ۱۳۹۵ (۱۸)
- تیر ۱۳۹۵ (۴۷)
- خرداد ۱۳۹۵ (۲۵)
آخرین مطالب
- ۹۷/۱۲/۰۳کردستان از نگاه سیلویا
- ۹۷/۰۹/۱۵تاریخچه کردهای کرمانج خراسان
- ۹۷/۰۸/۰۲بخشی از نام های زیبای کرمانجی
- ۹۷/۰۸/۰۲آیا کردها به خراسان تبعید شدند ؟
- ۹۷/۰۷/۰۱تن نیست آدمی/ آدونیس
- ۹۷/۰۶/۰۱هوره، نجوای عاشقانه کُردها
پربیننده ترین مطالب
- ۹۶/۰۲/۲۰ماچی خودایی/ماموستا هیمن
- ۹۶/۱۰/۰۸بررسی مهاجرت اجباری کردهای مازندران
- ۹۷/۰۸/۰۲بخشی از نام های زیبای کرمانجی
- ۹۵/۰۵/۲۲زبان کردی- شاعران کرد
- ۹۶/۱۰/۱۵تاریخچه ایل زنگنه
- ۹۵/۰۴/۱۲ایل چهاردولی و سرنوشت آن
- ۹۵/۰۴/۱۶نبرد سولچه و کشته شدن یپرم خان ارمنی
- ۹۵/۰۵/۰۸تاریخ مختصری از مهاجرت عبدالملکی ها
- ۹۵/۰۵/۰۸کردی گروسی
پیوندهای روزانه
په‌ریشانم په‌ریشانم ولم که
دوچار ده‌رد پنهانم ، ولم که !
وه ده‌ردم ئاشنا کردی نه‌کردی
سته‌مگه‌ر فکر ده‌رمانم ، ولم که !
ولم که تا نه‌وه‌یت که‌س په‌ی وه ده‌ردم
دو سێ روژی که مهمانم ، ولم که !
نه‌گرت که‌س ده‌عوه‌تم خوه‌م بیمه مهمان
وه کار خوه‌م په‌شیمانم ، ولم که !
حه‌مامه ئی سرای سه‌رد و گه‌رمه
بساو کیسه‌یی وه ناو شانم ، ولم که !
نه ساخت من وه فولاده نه وه سه‌نگ
هه‌ف هه‌شت ده تیکه سوقانم ، ولم که !
به گزارش خبرنگار کُردتودی، جشن چهارشنبه سوری یک جشن دیرینه برای استقبال
از نوروز و یک سنت ملی و میهنی به جای مانده از زرتشت است. واژه چهارشنبه
سوری متشکل از "چهارشنبه" که پنجمین روز هفته است و "سور" که در گویش کردی
به معنی سرخ و آتشین است. در بیجار دو چهارشنبه آخر سال و در قروه سه
چهارشنبه را گرامی می دارند. این مراسم نه تنها در ایران بلکه در کردستان
عراق و کردستان ترکیه نیز برگزار می شود زیرا برخی از آن مناطق دارای نژاد
ایراتی هستند که بی لیاقتی حکام زمان خود باعث جدایی آنان از ایران شده
است.
چگونگی آتش افروزی و سروده های آن
ایرانیان نور را مظهر یزدان پاک و ستایش آن را واجب می دانستند. آتش نیز بزرگترین نماد قدرت اهورامزداست که باید آن را درود فرستیم و بزرگ پنداریم. جشن چهارشنبه سوری از هزاران سال قبل از اسلام برقرار بوده است. هنوز هم در کردستان ایران نه تنها در شب چهارشنبه سوری بلکه در شبهای نوروز نیز آتش افروخته می شود.
در سنندج پس از افروختن آتش یک جارو را داخل کوزه سفالی آتش می زنند و مقداری اسپند در آن می ریزند و کوزه و جارو را از خانه بیرون می گذارند. کسی که این کار را می کند نباید به پشت سر نگاه بیندازد. عده ای از مردان آنجا اخگرهایی از آتش را از روزنه های راهرو و اتاق به داخل می اندازند و براین باور هستند که اینکار مایه ی تحکیم بنیان خانواده و در ایجاد مهرو دوستی بسیار موثر است.
در بیجار عروسکی از پارچه ی رنگی ساخته و از خانه بیرون می برند. این عروسک را بلاگردان خانواده در سال جدید می دانند. در کرمانشاه به هنگام پرش از روی آتش می گویند: زردی من برای تو، سرخی تو برای من.
جاری وا ده ورید گیریاگه
ئانی بارانی نیی،
خوه شه ویسه گه م!
داری بو؛
پر له بار... دار بو!
ئه گریش دار نیید،
خوه شه ویسه گه م!
کوچگی بو؛
تیر له نموری...کوچگ بو!
ئه گریش کوچگ نیید،
خوه شه ویسه گه م!
مانگی بو؛
له خه و وه یه گه د... مانگ بو!
(حه سه ن . م)
ئــه‌ی جانب نادر جــوشــا عــه‌زم کـــیــن
ســـوار بـی ســالار ســـولـــه‌یمان نــگین
جـــوشــــا خــــروشــا، وه بـــی مــــودارا
یــــا ســـاڵ قــــوشـــون، کێشـــانه سارا
دانــــه کــــه‌ڕنــــا، خـــێزا ســوپــا و سان
چــــه‌ند فـــه‌وج جـــه‌نگی ئامــانه مه‌یدان
ده‌ســته ده‌سـته کرد تیپـان تیـپ وه تیـپ
هـه‌ر تیپی چـون ته‌ق تیپ ئه‌و ده‌نگ زیپ
تیــپێ ژه هــه‌وشار تیپـێ ژه قـه‌جـه‌ر
تیپــێ ژه ئـه‌فــغان شوورشـه‌ڕ لــه سه‌ر
تیــپێ ژه ئـــوزبــه‌ک تیـــپێ ژه قـــه‌ڵماخ
تـــیپـێ ج- گـــورجــی تیـپــی ژ قـــازاخ
میرزام خامووشان میرزام خامووشان
مبارەکت بوو ماوای خامووشان
نووشت بوو بادەی بیھووشی ھووشان
رەفیق مەجڵس جەرگەی مەی نووشان
سەرای سەنگ و گل وەنت بار نەبوو
رووھت نە دیوان شەرمەسار نەبوو
ھانام بۆ ئێجاز دئای خاسان بوو
سزای گوڕ ئەفشار وەنت ئاسان بوو
نە وەخت سئاڵ پرسای خەیر و شەر
قادر وە قودرەت لێوت کەروو تەر
بینای بێزەواڵ، شای پشت پەردە
ببەخشووت گوناێ کردەی ویەردە
دڵ ماوەروو تەنگ وەی کراماتە
میرزام یە سەفەر ھات و نەھاتە
بازی وه خت هیچ چیتی
بو له ده س داینم نیه
پال ئه یمه و وه به دبه ختیه گانم
بزه م ئه وری
مه ردم له بر خوه یانو
ئه یژین چه خوه شیه
نه زانن زندگی بی به دبه ختی
ته نیا خه وه !
(حه سه ن . م)
ناو تو؛
هه میشه مه سم ئه کا.
خاستر له شه راو،
خاستر له،
تواو شیعریه ل بی وینه ...
(حه سه ن . م)
هه ر شه و...
من و خه یالد ،تا سو هاو ده ردیم
پر له په ژاره ی ،شه وه یل سه ردیم
چه وه ری نم نم ،نه رمه وارانیم
په روانه یم له ده ور، قبله ی دوس گه ردیم
***
من و خیالت تا صبح فردا همدردیم
درونمان پر از هراس شب های سرد است
منتظر نم نم بارانیم
ما پروانه ایم که تا صبح به دور قبله ی دوست می گردیم.