توخوا گیانه که م!
له گه ڵ به یان،
زوو
بمگه یه نه کۆشکی به رزی ئاره زوو
وه ک په یکه رێکی ده ستکردی خواییی
بمخه وه ژینی پر دڵنیایی
وەره به ر ده رگا،
به چاوی پڕ خه و
هه ر به پۆشاکی فریشته یی شه و
هه ناسه یه کی بۆن خوشی لێوان
بخشێنه به سه ر،
په ڕه ی گوڵی ژیان
به خه نده یه کی پاکی بێ گرێ
موچڕک ، دڵم ،
وه کوو دیل بگرێ
تا کپ کا، داخی شه وی درێژم
که خرپه ی دڵم ،
بوت هه ڵئه ڕێژم
موقعیّت جغرافیایی
شهرستان قروه در دشت وسیعی در
93 کیلومتری خاور سنندج و 72 کیلومتری شمال باختری همدان قرار دارد . این
شهرستان محدود است از شمال به بیجار و از مغرب به سنندج و از مشرق به همدان و از
جنوب به سُنقر و همدان ، مساحت آن 4268 کیلومترمربع میباشد .
قروه بین 47 درجه و 48 دقیقه طول جغرافیایی
و 35 درجه و 10 دقیقه عرض جغرافیایی قرار دارد.
جغرافیای طبیعی
آب و هوا
ارتفاع شهرستان قروه از سطح دریا
1900متر می باشد و همین ارتفاع بیش از حد آب و هوای خاصّی را در منطقه ایجاد کرده
است که دارای زمستان بسیار سرد با برف های سنگین و تابستان نسبتاً خنک با وزش بادی
همیشگی است.
به علت گرم و خشک بودن میزان رطوبت
هوا کمتر و باران های بهار و پائیز متوسط است . میزان بارندگی متوسط سالیانه آن
حدود250 تا 350 میلیمتر و یا بیشتر میباشد.
بادهای مشهور این شهرستان عبارتند از :
“ الف ـ باد شمال ( شه مال ) ، ب ـ باد
سیاه ( ره شه باد ) ، ج ـ باد زلان ، د ـ گرد باد
منابع طبیعی قروه
با توجّه به این مطلب که شهرستان قروه
در منطقه ای سردسیر و کوهستانی قرار دارد ، دارای ارتفاعات بسیاری می باشد .
همچنین در آن چشمه ها و چندین رودخانه فصلی و قنوات متعدّی وجود داشت که از
ذوب شدن برف کوهها و ارتفاعات بوجود میآمد که بعلت حفر چاهها و خشک سالیهای سنوات
گذشته خشک شده اند.
موقعیّت کوهستانی ، جهت چین خوردگی ها
و نحوة تابش خورشید ،در میزان پوشش گیاهی این ناحیه مؤثر است .که اکثر دامنها پوشیده
از گیاهان معطر و چند ساله مانند انواع گونها ، گراسها از خانواده گرامینه،گونه
های معطر و دارویی مانند : بابونه ، آویشن ، گل گاوزبان ، هرزه ، نعناع ، کُما و جاشیر
در کوهستان های قروه انواع پرندگان و
پستانداران زندگی می کنند که مهمترین آن ها عبارتند از :
پستانداران علفخواران : قوچ و میش، کل
و بز ، خرگوش، گراز ، انواع جوجه تیغی
پستانداران گوشتخوار : گرگ ، روباه ،
شغال
پرندگان : شاهین ، کبک ، کرکس ، عقاب طلایی ،
دال ،جغد ، شاه بوف ، قوش ( طولان ) ، قمری ، فاخته
، بلدرچین ، میش مرغ ، انواع مرغابی ، آنقوت ، حواصیل خاکستری ، لک لک سفید ، غاز
خاکستری ، چنگر ،بط ، آپچیک آواز خوان ، کبوتر چاهی ، سبز قبا ، سهره معمولی ،
گنجشک معمولی ، زاغی ، اگرت بزرگ ، پاشلک معمولی ، اگراس سیاه ، حواصیل زرد
، حواصیل ارغوانی ، کوکرگندمی ، قرقی .
در یکی از شهرستان های استان کرمانشاه گروه تنبور نوازان مستور بصورت کاملا سنتی به تنبور نوازی پرداختند. به گزارش آوای ایرانیان: این گروه متشکل از زنان و مردانی است که با پوشش سنتی “کردی” میباشند.
