شیعری منالانه / نیمایوشیج
"بههار"
مناڵهگان، بههار!
گوڵهگان واز بوینه،
بهفرهگان ههڵسیانه
له بان سهوزهڵان
له سهر کێفهگان
مناڵهگان، بههار!
لهبان دارهگه
ئهخوهنی گوچکه به:
« پووسین بکهنه
که بهرێد کوا. »
خهوهرهو بو، خهوهر
مناڵهگان، بههار!
خهریکن ئهرون
خهریکن باڵ ئهورن
مووز له لانه
باوک له ماڵهو
گشتی له شون کار،
مناڵهگان، بههار!
بچه ها ، بها ر !/ گل ها و ا شدند / برف ها پا شدند/ از رو سبزه ها/ از روی کوهسار/ بچه ها، بهار! / داره رو درخت/ می خونه به گوش:« پوستین را بکن/ قبا را بپوش.»/ بیدار شو، بیدار/ بچه ها، بها ر !/ دارند می روند/دارند می پرند/ زنبور از لونه/ بابا از خونه/ همه پی کار/ بچه ها، بهار!
ههڵگهڕانهوه وه کوردی ناوچه قوروه: حهسهن موحهمهدی